Verplicht kipnuggets

Dat de stroom zo nu en dan uitvalt, zat waarschijnlijk bij de prijs in.. Zo ook vorige week een aantal keren. Vorige week vrijdag was de stroom vroeg in de avond uitgevallen, wat waren we blij dat we die middag kaarsjes hadden gehaald. Toen we zaterdag morgen wakker werden, zagen we dat onze mobieltjes niet opgeladen waren... Geen stroom betekend dat de koelkast/vriezer de hele nacht uit heeft gestaan. We hebben vroeg in de morgen genoten van de kipnuggets en het vanille ijs... Eens wat anders.

Ook zijn we vorige week zondag samen met Joshua en Jose naar een full gospel church geweest. Dit was voor ons goede ochtend gymnastiek, want er werd fanatiek gezongen en gedanst. Aan het begin van de dienst werd er gevraagd of er gasten waren, dus werden wij uitgenodigd op het podium om ons voor te stellen aan de gemeente. De gemeente bestaat uit zo'n 100 leden. Opvallend was dat mannen, vrouwen en kinderen allen apart van elkaar zaten. In de dienst voerden de mannen, de vrouwen en de kinderen een zang/dans stuk op. De dienst werd afgesloten met de preek. Intotaal duurde de dienst zo'n 3 uur.

Afgelopen week zou ik, jurrien, voor 4 dagen naar Eldoret voor grote Agriculture show. Deze stad ligt op 12 uur rijden vanaf Meru. De trip is helaas niet doorgegaan vanwege een FMD (MKZ) uitbraak in de omgeving Eldoret. Als altenernatief ben ik afgelopen week veel in de 'high lands' geweest, het gebied rondom mount Kenia. Dit gebied staat bekend om zijn thee- en koffie velden. Het is een enorm bergachtig landschap, prachtig om door heen te rijden. Omdat de thee- en koffieprijzen de afgelopen jaren slecht zijn, stappen veel boeren over op melkvee. Het gebied biedt veel potentie voor boeren, ze kunnen er het hele jaar gewassen verbouwen. Dit betekend 2 tot 3 keer per jaar maisoogsten, in tegenstelling tot gebieden 30 km verderop, waar dit maar 1 keer per jaar kan. Dit heeft alles te maken met het verschil in neerslag. Ondanks dat het gebied zoveel potentie biedt, wordt er niet veel geproduceerd. Omdat vele boeren uit de thee- en koffieindustrie komen, loopt de kennis van de boeren achter. Wat ik ook veel tegen kom zijn gepensioneerden die beginnen met het houden van melkvee. Vanuit de overheid krijgen deze mensen geen uitkering en moeten ze hun eigen inkomen zien te verdienen.

Deze week ben ik begonnen een deel in te vullen van de trainingen. Hierbij maak ik de vergelijking tussen de Nederlandse manier en de Keniaanse manier. Boeren zijn ontzettend geïnteresseerd in hoe wij Nederlanders het aanpakken, omdat Nederland gezien wordt als het land waar de goede koeien vandaan komen. Het verhaal over Nederland levert grote ogen, en veel vragen op. Het is lastig uit te leggen dat de gemiddelde Nederlandse boer in zijn eentje circa 90 koeien kan managen, hier hebben ze hun handen vol aan 1 tot 2 koeien. Vaak denken de boeren dat alles makkelijker is in Nederland. Maar als ik ze vertel over de uitdagingen waar de Nederlandse boeren mee te maken hebben, veranderd dit beeld. Regelgeving, milieueisen, dierbeschermingspartijen en hoge landprijzen zijn hier geen issues.

De dagen die ik hier maak, zijn vaak best vermoeiend. De dag begint op het kantoor, daarna gaan we met de auto naar de training. Dit is gemiddeld een rit van 1 uur. Eenmaal aangekomen op de training is het wachten op de boeren. En dit duurt lang, erg lang. Je moet erg veel geduld hebben, en ik als Nederlander vindt dat lastig. Er is namelijk niks saaier en vermoeiender dan wachten.
Maar goed, dat hoort erbij! Na een uur tot anderhalf uur wachten zijn er genoeg boeren om de training te beginnen. Een training duurt van 2,5 tot 3 uur. Tijdens de training rinkelt de ene na de andere telefoon. En ja, ze zijn allemaal te belangrijk om te negeren, alle telefoontjes worden opgenomen. Waar het in het begin lijkt dat de helft van de boeren niet komt opdagen, is aan het einde van de training elke zitplaats bezet. Tot aan het einde van de training komen er boeren binnen druppelen.
Soms lijkt het alsof de boeren het niet interessant genoeg vinden. Maar dit is een misvatting, het hoort bij de Keniaanse cultuur. Er is geen punctualiteit in tijden, en telefoon gesprekken gaan de hele dag door. Het resultaat van de training is duidelijk te zien bij de verschillende boeren, ieder op hun eigen manier.

Van vrijdag op zaterdag zijn we op bezoek geweest bij Joshua en Jose. Zij hadden een buren/familiedag en zij waren aan de beurt om te koken. Dit is een groep van 25 mensen die eens per maand bij elkaar komen. Wij hebben geholpen met het bereiden van de maaltijd. Voor deze speciale gelegenheid hebben ze een geit laten slachten. Deze werd bij de plaatselijke slager geslacht, daar hebben we het vlees opgehaald. Het uitbeenderen hebben we zelf gedaan. De geit, met bijbehorende botten, werd geserveerd samen met rijst en aardappel/bananen pure. Een typisch keniaanse maaltijd. De kenianen genoten er duidelijk van, want er werd 2 keer een enorme hoeveelheid opgeschept.